«سقوط»؛ آخرین روزهای یک دیکتاتور
به مناسبت عرضه فیلم تحسین‌شده «سقوط» در پلتفرم فیلم‌نت، نگاهی انداخته‌ایم به ویژگی‌های مختلف این فیلم.
به گزارش فیلم‌نت نیوز، فیلم «سقوط» (الیور هیرشبیگل) از جمله فیلم‌های مهم سینمای جهان در قرن بیست‌ویکم است که از طریق پلتفرم فیلم‌نت در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. این درام تاریخی زندگینامه‌ای، داستان دوازده روز آخر زندگی آدولف هیتلر را در سنگر زیرزمینی فرماندهی او به تصویر می‌کشد. این فیلم از فروریختن ماشین نظامی و دستگاه سیاسی عظیم رژیم نازی آلمان پرده برمی‌دارد.
الیور هیرشبیگل کارگردانی «سقوط» را به عهده داشته و برونو گانز (در نقش هیتلر)، الکساندرا ماریا لارا، کورینا هارفوش، اولریش ماتس و جولین کولر در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند. برند آیچینگر هم نویسنده و تهیه‌کننده «سقوط» بود.
نمایش فیلم در سال 2004 تحسین جهانی را به همراه داشت. در وبسایت IMDB، «سقوط» با 358 هزار رای امتیاز 8.2 از 10 را به دست آورده و صدوبیست‌وچهارمین فیلم برتر تاریخ سینما به انتخاب کاربران این وبسایت لقب گرفته است. در میان محصولات 2004 هم «سقوط» بعد از «درخشش ابدی یک ذهن بی‌آلایش» بیشترین امتیاز را در وبسایت IMDB کسب کرده است.
در وبسایت متاکریتیک هم بر اساس 35 نقد، «سقوط» میانگین امتیاز 82 از 100 را دریافت کرده که نشان‌دهنده استقبال عمومی منتقدان از فیلم است.
«سقوط» در جوایز اسکار نامزد جایزه بهترین فیلم خارجی‌زبان شد اما نتوانست آن را به دست بیاورد.
در ادامه چکیده نظر برخی از منتقدان را در مورد این فیلم خواهیم خواند:
مایک لاسال (سن‌فرانسیسکو کرونیکل)/ امتیاز: 100 از 100
فیلم‌های آمریکایی و بریتانیایی هرگز نتوانسته‌اند جنبه‌های مختلف آدولف هیتلر را آن‌طور که در فیلم‌های آرشیوی خبری پیشنهاد می‌شود به تصویر بکشند. یکی از موانع حل‌نشدنی، مشکل زبان بوده است: هیتلری که انگلیسی صحبت می‌کند، به طور خودکار نمی‌تواند ترجمه شود، همان‌طور که یک گفت‌وگو در کنار آتش به زبان آلمانی نمی‌تواند فرانکلین روزولت واقعی را منتقل کند. در نتیجه، ساختن اولین فیلم بزرگ در مورد هیتلر بر عهده آلمانی‌ها بود، و آنها این کار را در «سقوط» انجام دادند؛ فیلمی در مورد آخرین روزهای رایش سوم آن‌طور که از داخل پناهگاه هیتلر تجربه شد.
این فیلم از بسیاری جهات رضایت‌بخش است – دراماتیک، دقیق و دلخراش، با فیلمبرداری مؤثر و بازی‌های درخشان. همچنین در به تصویر کشیدن ماهیت خاص تعصب نهادی، فیلم مفیدی است. هیولاهای تاریخی مانند ماگدا گوبلز و هیتلر به عنوان انسان معرفی می‌شوند نه کاریکاتور. تاثیر [این رویکرد] این نیست که آنها را، ولو از راه دور، همدلی‌برانگیز کند، بلکه ایجاد بینشی در مورد مکانیک و فرایندهای ذهنی پشت اعمال مربوط به شر مطلق است.
اندرو اوهیر (Salon)/ امتیاز: 100 از 100
هیتلر قطعا یک هیولا بود، اما در پرتره [برونو] گانز – قانع‌کننده‌ترین و بدبخت‌ترین هیتلری که تاکنون دیده‌ام یا امیدوارم تا ابد ببینم – او به‌طور مشخصی انسانی است. همان‌طور که یکی از دوستانم گفته، ترحم به خود یکی از بزرگ‌ترین گناه‌های بشری است، و ترحم شگفت‌انگیز هیتلر نسبت به خود، انگیزه‌ای برای او شد تا به اوج‌هایی حماسی از خودبزرگ‌بینی برسد.
راجر ابرت (شیکاگو سان تایمز)/ امتیاز: 100 از 100
نقش هیتلر را برونو گانز، روح لطیف فیلم «بال‌های اشتیاق»، مرد رمانتیکی با چشم‌های غمگین یا ایده‌آلیستی خسته در بسیاری از نقش‌ها در طول بیش از 30 سال، ایفا کرده است. در این‌جا او را در ابتدا به جا نمی‌آوریم: خمیده، منقبض‌شده، دست چپ آسیب‌دیده‌اش همچون پرنده‌ای در قفس پشت سرش بال‌بال می‌زند. اگر صحنه‌های [مربوط به سال] 1942 که او فراو یونگه را به عنوان منشی استخدام می‌کند وجود نداشت نمی‌توانستیم او را در حالت ایستاده به تصویر بکشیم. او از دستان خود به عنوان پنجه‌هایی استفاده می‌کند که روی نقشه‌های میدان جنگ می‌خزند، زیرا به ژنرال‌های خود اطمینان می‌دهد که یک رویداد غیرممکن آنها را نجات خواهد داد.
لو لومینک (نیویورک پست)/ امتیاز: 88 از 100
جزییات به‌خوبی ساخته‌شده فیلم، شاید بهتر از هر فیلمی که قبلا ساخته شده، توضیح دهد که چگونه کل یک کشور به درون جنون نسل‌کشی هیتلر کشانده شد.
کنت توران (لس‌آنجلس تایمز)/ امتیاز: 80 از 100
واقعیتی که فیلم با آن مواجه می‌شود آن‌قدر گیرا است که نمی‌توانیم از آن دور شویم. شاید این متقاعدکننده‌ترین بازگویی اتفاقی نباشد که هنگام سختن برلین رخ داد، اما عجب داستانی است.
مایکل سراگو (بالتیمور سان)/ امتیاز: 63 از 100
مشکل «سقوط» به طور خلاصه این است: این فیلم واکنش‌های احساسی و فکری ناکافی را در مقابل یک دیکتاتوری گروتسک و فجیع برمی‌انگیزد. این فیلم به جای ابتذال شد، ابتذالِ ابتذال را به ما می‌دهد.
«سقوط» را می‌توانید از طریق این لینک در فیلم‌نت تماشا کنید.
